Ευρώπη-Νεολαία-Επανάσταση
Οι Ευρωπαϊκοί λαοί δεν μεγαλούργησαν ευρισκόμενοι στην καθίζηση, τη νωθρότητα και την αδράνεια. Έφτασαν στο απόγειό τους μόνο όταν είχαν πλήρη επίγνωση του μεγαλείου τους και των δυνατοτήτων τους καθώς και μια απόλυτη αίσθηση του πολιτισμού τους. Από την αρχαιοελληνική υπερηφάνεια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που έφτασε μέχρι τα πέρατα της Ανατολής, έως τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, […]
Σχετικά με τον “εορτασμό” του Πολυτεχνείου
Ο θεμελιώδης μύθος της μεταπολίτευσης ακούει στο όνομα Πολυτεχνείο. Μια εξέγερση αμφιβόλου κοινωνικής και πολιτικής στόχευσης που κινήθηκε καθαρά στο πνεύμα του Γαλλικού Μαΐου του ΄68. Στόχος των λιγοστών στην πραγματικότητα αριστερών και λοιπών κομμουνιστών, δεν ήταν η ανατροπή του καθεστώτος, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω είχε παραδώσει την εξουσία στον Σπύρο Μαρκεζίνη. Η βαθύτερη […]
42 χρόνια από την ανακήρυξη του ψευδοκράτους
15 Νοεμβρίου 1983: Εννέα μόλις χρόνια μετά τη βίαιη Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Τουρκοκύπριος Ραούφ Ντενκτάς, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και κάθε έννοιας ηθικής, προβαίνει στην προκλητική και εγκληματική ανακήρυξη ανεξάρτητου κράτους με την ονομασία “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου – ΤΔΒΚ”. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κατακρίνει την κίνηση του Ντενκτάς καθώς […]
Σχετικά με την Εθνικιστική συγκέντρωση της 1ης Νοεμβρίου και τις παράλληλες “αντισυγκεντρώσεις” μίσους από αριστεριστές
Εκατοντάδες Έλληνες εθνικιστές παρευρέθηκαν στο Νέο Ηράκλειο την 1η Νοεμβρίου, για να τιμήσουν τη μνήμη των δολοφονημένων εθνικιστών Γεώργιο Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη. Η συγκέντρωση τελέστηκε με σκοπό να αποδοθεί φόρος τιμής στους συναγωνιστές μας, οι οποίοι έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες της αριστερής παρακρατικής βίας, σπάζοντας έτσι τη σιωπή και τη λήθη που έχει […]
Σχετικά με το νέο εξουθενωτικό εργασιακό νομοσχέδιο
Στη νεοφιλελεύθερη Ελλάδα, η εργασιακή εκμετάλλευση εντείνεται με τη θέσπιση της 13ωρης εργασίας, η οποία οδηγεί στη σταδιακή κατάργηση του 8ωρου και υπολοίπων βασικών εργατικών δικαιωμάτων. Η πραγματικότητα για τον Έλληνα εργαζόμενο γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο αβέβαιη και σκληρή, καθώς βρίσκεται αντιμέτωπος με την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς και τις άθλιες συνθήκες εργασίας. […]
Το πρόσωπο της αριστεράς
Τα χυδαία και κατάπτυστα σχόλια του… “κωμικού” Πάρι Ρούπου για την εθνική μας σημαία σε πρόσφατη παράστασή του, προκάλεσαν δικαιολογημένα οργή, η οποία οδήγησε στη λήξη συνεργασίας του με την εταιρεία Pizza Fan. Το περιστατικό αυτό έρχεται να προστεθεί στα πολλά άλλα που αποκαλύπτουν για ακόμα μια φορά το πραγματικό πρόσωπο της αριστεράς. Η αριστερά, […]
Σχετικά με τον βανδαλισμό του μνημείου
Για μια ακόμη φορά στο ίδιο έργο θεατές. Το μνημείο των άδικα δολοφονηθέντων Γιώργου Φουντούλη και Μανώλη Καπελώνη βανδαλίστηκε από τους “συνήθεις υπόπτους”, όπως έχει συμβεί επανειλημμένα στο παρελθόν, με περιστατικά σχεδόν κάθε χρόνο. Η αριστερά μας υπενθυμίζει για μια ακόμη φορά το πόσο υποκριτική είναι, με τις ηθικολογίες της για τον ανθρωπισμό και την […]
Οι Φωνές των Προγόνων: Ένα Ταξίδι στην Ηθική Ζωή και την Εκπαίδευση της Αρχαίας Σπάρτης
Ο Πλούταρχος στα Ηθικά έγραφε: «Μην πράξεις τίποτε που να ντρέπεσαι να το πεις στους συμπολίτες σου ή να το κρύψεις από τους θεούς». Ο ήλιος αναδυόταν πίσω από τον Ταΰγετο, λούζοντας με χρυσό φως τα αλύγιστα τείχη της Σπάρτης. Ένας νεαρός, ο Κλεάνθης, ντυμένος με τον απλό κόκκινο χιτώνα των εφήβων, στεκόταν σιωπηλός στην […]
Τιμή στους Ήρωες Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού
Αύγουστος 1996. Η κατεχόμενη γη της Κύπρου ποτίζεται ξανά με το αίμα της λεβεντιάς και της αντίστασης. Στη Δερύνεια, δύο νέοι Έλληνες, ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού, έγραψαν με το αίμα τους σελίδες τιμής και εθνικής υπερηφάνειας. Ο Τάσος Ισαάκ, περικυκλωμένος από όργανα της τουρκικής κατοχής και παρακρατικούς, ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου σε μια […]
Η Άδακρυς Μάχη: Όταν η αγάπη για την πατρίδα δε γνώριζε δάκρυα
Ζούμε σε εποχές όπου όλα αλλάζουν γρήγορα. Η καθημερινότητα μας φθείρει, μας γεμίζει άγχη, αμφιβολίες και πολλές φορές μας κάνει να νιώθουμε ότι οι αξίες μας έχουν ξεθωριάσει. Σε αυτό το ρευστό περιβάλλον, είναι φυσικό να στρέφουμε το βλέμμα μας πίσω — όχι από νοσταλγία, αλλά από ανάγκη. Αναζητούμε ρίζες, παραδείγματα, σημεία σταθερότητας. Και τότε […]