04.50 Ναυ. προς ΓΕΝ: Υπάρχουν μερικά άτομα πάνω στο νησί.
Το ελικόπτερο αναφέρει πως πρόκειται για δέκα τούρκους κομάντος πάνω στο δυτικό νησί.
05.02 ΓΕΝ προς Ναυ.: Οι δικοί μας βατραχάνθρωποι να παραμείνουν στον Πολεμιστή και να γίνει συλλογή στοιχείων.
05.04 ΓΕΝ προς Ναυ.: Το ελικόπτερο να επιστρέψει
05.05 Ναυ. προς ΓΕΝ: Εχω απώλεια επικοινωνίας με το ελικόπτερο. H τελευταία του αναφορά EMRGENCY EMERGENCY βόρεια 1,5 μίλι από το σημείο του ενδιαφέροντος.
Στις 05.40 το ΓΕΝ διατάζει τον κυβερνήτη του Πυρπολητή να πάρει τους έλληνες βατραχανθρώπους από την περιοχή.
05.40 ΓΕΝ προς Πυρπολητή: Θα εκτελεσθεί αποχώρηση φίλιων και εχθρικών μονάδων από την περιοχή.
Παραθέτουμε απόσπασμα των καταγεγραμμένων συνομιλιών από το ημερολόγιο του ΓΕΝ το πρωινό εκείνο της 31ης Ιανουαρίου του 1996, όταν το ελικόπτερο Augusta Bell 212 του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού κατέπεσε πλησίον της Δυτικής Ίμια, αφότου είχε πρώτα διαπιστώσει την ύπαρξη τούρκων στρατιωτών πάνω σε αυτή. Τρείς αξιωματικοί του ΠΝ, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός σκοτώθηκαν.
Από τις λίγες αυτές γραμμές καταλαβαίνουμε όσα οι μυριάδες λόγοι πολιτικών δεν θα πουν ποτέ ευθέως. Από το αίμα ηρώων για την προστασία της πατρίδας, καταλαβαίνουμε όσα εκατοντάδες δημοσιογράφοι και αναλυτές θα αποκρύψουν, για να μην χάσουν μία θέση στον παράδεισο της “ενημέρωσης”. Οι Τούρκοι, από μία ακόμη προβοκάτσια της 25ης Δεκεμβρίου του 1995 με το πλοίο Φιγκέν Ακάτ, φθάσανε στο σημείο, στις 31 Ιανουαρίου του 1996, να αποβιβάζουν στρατιώτες τους σε Ελληνικό έδαφος. Η κρίση που ήθελαν να προκαλέσουν άνοιγε το νέο κεφάλαιο της επεκτατικής τους πολιτικής έναντι της Ελλάδας, αυτό των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο. Μίας πολιτικής, η οποία με μεθοδικότητα και συνέπεια εξελίσσεται ακόμη και σήμερα, με προοπτική αναβάθμισής της το επόμενο χρονικό διάστημα. Μπορούμε, με όσα στοιχεία έχουμε στην διάθεσή μας ως απλοί πολίτες, να διαπιστώσουμε ξεκάθαρα την υποχωρητικότητα, την ταπείνωση και τον εξευτελισμό ενός λαού από τους πολιτικούς που ο ίδιος επέλεξε και επιλέγει. Η κατάληψη εδάφους, η εντολή υποχώρησης, η “σύμπτωση” της απώλειας του ελικοπτέρου με τους τρεις αξιωματικούς μας, οι ευχαριστίες στην Αμερική και όσα ακολούθησαν, κάθε άλλο παρά διαχείριση μπορούμε να το θεωρήσουμε. Σίγουρα, όμως, εντάσσεται στο πλαίσιο μίας καλά κεκαλυμμένης προδοτικής αποτυχίας σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής.
Τον Ιανουάριο του 2025, δεν τιμούμε μονάχα τη μνήμη νεκρών ηρώων. Καλούμε σε συνειδητό και αποφασιστικό αγώνα των ζωντανών. Σε μία εποχή επέλασης της προπαγάνδας διάλυσης των εθνών χάριν της κερδοφορίας πλουτοκρατών, κρατάμε ζωντανή τη φλόγα ενός εθνικισμού ριζικά διαφορετικού. Μακριά από τα μικροκομματικά συμφέροντα και ακόμη μακρύτερα από τις κοινοβουλευτικές παθογένειες. Ενός εθνικισμού των στρατευμένων στα πραγματικά πεδία μαχών της πατρίδας μας. Δεν οραματιζόμαστε μία ταπεινωμένη χώρα όπου οι στρατιωτικοί της εξοπλισμοί αντί για ελληνικοί να είναι νατοϊκοί. Δεν επιθυμούμε να τιμούμε συνεχώς τη μνήμη ηρώων που γεννήθηκαν από προδοσίες πολιτικών. Δε δεχόμαστε μία απογυμνωμένη από αξίες ζωή.
Κρατάμε από τα “Ίμια” τους τρεις Ήρωες αξιωματικούς ως φάρους στο σκοτάδι των καιρών, γυρνάμε την πλάτη στους προδότες, και καλούμε όσους ζωντανούς στις καθημερινές μας Θερμοπύλες. Για την Ελλάδα που πίστευαν όσοι χαθήκαν εκείνο το βράδυ, για την Ελλάδα που πιστεύουν ακόμη όσοι ήταν έτοιμοι να τους ακολουθήσουν.
