Αν έχουμε απομείνει κάποιοι λίγοι σε τούτη τη πατρίδα που θέλουμε να τη δούμε πραγματικά ελεύθερη, κάθε μέρα πρέπει να είναι ένας πραγματικός ανελέητος αγώνας. Διότι καμία μέρα δεν περισσεύει, όταν ο χρόνος κυλά αντίστροφα ως προς το δημογραφικό βιολογικό αφανισμό του έθνους μας.
Είναι δυνατόν, για πρώτη φορά στην ιστορία μας, να βλέπουμε με μαθηματική ακρίβεια τον επιδιωκόμενο -από κάποιους- αφανισμό μας να έρχεται και να νομίζουμε ότι αυτό θα ανατραπεί, μόνο από μια Κυριακάτικη βόλτα στο εκλογικό κέντρο, με μια ψήφο ανά 4ετίες και 5ετίες;
Όταν θα είμαστε επίσημα πια μειονότητα (όπως ήδη συμβαίνει σε κάποιες συνοικίες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης), τι θα απαντάτε στα παιδιά σας (..αν κάνετε) όταν θα σας ρωτήσουν τι κάνατε για να μην φτάσουμε στο σημείο χωρίς επιστροφή, ότι πηγαίνατε μόνο και ψηφίζατε;
Αν η ψήφος ενός εθνικιστή σημαίνει για αυτόν και ανάθεση του δικού του ακτιβιστικού Αγώνα, τότε να του σαπίσει το χέρι.
Για εθνικιστής δεν λογίζεται.
«Ο εθνικισμός είναι μορφή ενέργειας.»
~Ίων Δραγούμης
Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν αναπτυχθεί κινήσεις και πρωτοβουλίες που πολεμούν το Διεθνές Καθεστώς της παγκοσμιοποίησης, της Ατζέντας που θέλει αφανίσει τα ευρωπαϊκά έθνη, να αντικαταστήσει τη φυλή μας. Υπάρχει ΤΑΚΤΙΚΗ δραστηριοποίηση -αυτόνομων και μη- εθνικιστών ακτιβιστών στις τοπικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα να επηρεάζουν συνολικά το πολιτικό σκηνικό της κάθε χώρας.
Την ίδια ώρα στην Ελλάδα βλέπουμε ελάχιστες αυτόνομες δραστήριες κινήσεις και πρωτοβουλίες ανά τη χώρα, την ώρα που ο άνεμος της εθνικιστικής Ιδέας είναι πιο ευνοϊκός από ποτέ. Ας μην μιλήσουμε και για διάφορα “κόμματα”, που ακόμη και η πιο μικρή αυτόνομη ομάδα είναι πιο λειτουργική και οργανωμένη από αυτά, που φαίνονται να συγκροτούνται με αυτοσκοπό το πρόσκαιρο οικονομικό εισοδισμό από τον ευνοϊκό άνεμο που προαναφέραμε, χωρίς κάποιο πλάνο μακροπρόθεσμο, ούτε καν βραχυπρόθεσμο.
Για κάποιο λόγο, οι εθνικιστές στην Ελλάδα αυταρέσκονται να είναι ελιτιστές στα καφενεία του διαδικτύου. Να αναλώνονται καθημερινά σε διαπληκτισμούς και «ιδεολογικές» ή άλλες διαφορές αριθμού ατόμων, που ίσα ίσα χωρούν σε ένα ταξί. Αντί να επιδιώξουν τη συγκρότηση ενός εθνικιστικού κινήματος το οποίο σε πρώτη φάση θα επηρεάζει και θα εμποδίζει τα σχέδια του πολιτικού αντεθνικού καθεστώτος και στη συνέχεια με κοινωνική απεύθυνση και δράση, θα διαμορφώνει τη συνείδηση του λαού, προτάσσοντας τον εθνικισμό ως τη μόνη ρεαλιστική λύση στη παρακμή.
Ο αναγνώστης του κειμένου μας, πρέπει να αναλογιστεί το Χρέος του απέναντι στην Ιδέα και στο μέλλον του Έθνους. Την ώρα που κινδυνεύουμε με αφανισμό και ο χρόνος κυλά αντίστροφα, ας αναρωτηθεί τι άλλο κάνει πέραν του να ψηφίζει;
Αν δεν κάνει τίποτα άλλο, είναι καιρός ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΕΙ.
Έμπρακτα. Είτε σε υπάρχοντες εθνικιστικές ομάδες και πολιτικές πρωτοβουλίες ανά τη χώρα, είτε αν δεν έχει εκεί που είναι, να δημιουργήσει με κοντινούς ομοϊδεάτες του και να αρχίσει ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ.
Στο τέλος της Ιστορίας, η Νίκη μας δεν θα έρθει από 10 ή 20 κουστούμια.
Ο εχθρός του έθνους θα αντιμετωπιστεί ιδεολογικά σε διάσταση υπερκινηματική, πανελλαδικά. Και με συνείδηση επαναστατική, όπως αυτή των προγόνων μας.
«Χρωστάτε και σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα “ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί.»
~Κωστής Παλαμάς
Ζήτω η Αιωνία Ελλάς
