Σχετικά με τους τραμπουκισμούς του Νίκου Παππά

Προ μερικών ημερών, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Παππάς, επιτέθηκε στον δημοσιογράφο Νίκο Γιαννόπουλο, τον οποίο γρονθοκόπησε. Δεν εκπλησσόμαστε από την τραμπούκικη συμπεριφορά του συγκεκριμένου, ο οποίος μας έχει ξαναδείξει τέτοια δείγματα γραφής.

Αν μπορούσαμε να προσδιορίσουμε στο πολιτικό και ιδεολογικό φάσμα τον Νίκο Παππά, θα τον συγκαταλέγαμε εύκολα στην ανήθικη και ποινική αριστερά, καθώς μέσα από τις πράξεις του μετατρέπεται σε σύμβολο της κανονικοποίησης της ωμής βίας.

Ωστόσο, για μια ακόμη φορά, οι αντιδράσεις απέναντι στον εκφοβισμό και τη βία της Αριστεράς υπήρξαν πολύ χλιαρές. Κρυμμένοι πίσω από τη θεσμική τους κάλυψη και την ευρύτερη ασυλία την οποία απολαμβάνουν, οι αριστεριστές πάσης φύσεως νομίζουν ότι μπορούν να αλωνίζουν, να φιμώνουν και να επιτίθενται στον οποιονδήποτε εν είδει παρα-αστυνομίας. Φυσικά, αν είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο από την “ακροδεξιά”, τα ΜΜΕ θα ούρλιαζαν ολημερίς για την επάνοδο του φασισμού και οι Αρχές θα είχαν κινητοποιηθεί στο φτερό.

Καιρός να σταματήσουν τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά. Όσο για τον Νίκο Παππά, του ευχόμαστε να πάει… στον αγύριστο, μαζί με κάθε αριστερό ναυάγιο που νομίζει ότι μπορεί να έχει τον ρόλο του λογοκριτή, χάρη στις ευλογίες μιας κάλπικης πολιτικής ορθότητας. Μπορεί τώρα να καταναλώσει μόνος του τα “πεινιρλί”, τα οποία κάποτε απειλούσε θρασύδειλα ότι θα τα στείλει σε συναγωνιστή.

Σχετικά άρθρα

“Αντιφασιστική” Σύγχρονη Ράπ & Τράπ στην Ελλάδα. Όταν την χωματερή την μετατρέπουμε σε αξιοθέατο.

Τα τελευταία χρόνια , σε συνέχεια της μεγάλης «πολιτιστικής» ανάβασης των δεκαετιών της μεταπολίτευσης , ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα ακόμη εισαγόμενο και πολύ καλά προωθούμενο προϊόν, αυτό της τραπ «μουσικής». Εν αντιθέσει με τα προγενέστερα είδη όπως η hip hop και της ελληνικής παραλλαγής της low bap , εκείνο της τραπ έχει κατορθώσει σε μικρό […]

Η σφαγή των Χριστιανών της Συρίας και η σιωπή της Δύσης

Μετά την ανατροπή του Μπασάρ Αλ Άσαντ, ήταν αναμενόμενο οτι θα ακολουθούσε μια σειρά διωγμών και σφαγών εναντίον των θρησκευτικών και εθνικών μειονοτήτων της Συρίας. Μιας χώρας, η οποία από την εποχή των ελληνιστικών χρόνων, χαρακτηρίζεται από πανσπερμία λαών, οι οποίοι ζούσαν σε ένα πλαίσιο σταθερότητας, συνεργασίας και πολιτικής ηρεμίας, διατηρώντας την πολιτισμική τους ταυτότητα. […]